Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, είχε αναφερθεί στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και στις κακές εμπειρίες που βίωσε τότε. Σε συνέντευξή του πριν από πέντε χρόνια στον Κώστα Τσουρό, περιέγραψε τη βαναυσότητα που υπήρχε στην εποχή εκείνη, αποκαλύπτοντας ότι είχε υποστεί σοβαρούς ξυλοδαρμούς από τη Γκεστάπο. «Με λύσσαξαν στο ξύλο, μου έβγαλαν τα νύχια, μου έσπασαν τη γνάθο», είχε δηλώσει, αποκαλύπτοντας τον πόνο που ένιωθε.
Η δυσφορία του δεν περιοριζόταν μόνο σε αυτές τις τραυματικές εμπειρίες. Ο Πλέσσας εξέφρασε και το παράπονό του για κάποιους καλλιτέχνες που συνεργάστηκαν μαζί του και, όπως δήλωσε, τον «εκμεταλλεύτηκαν» χωρίς να νοιάζονται για την προσφορά του. Ήταν ιδιαίτερα αποφασιστικός στην κριτική του, λέγοντας: «Δεν νοιάστηκαν για τον κακομοίρη που έγραφε αυτές τις επιτυχίες».
Ένα από τα μεγαλύτερα παράπονα του Μίμη Πλέσσα σχετίζεται με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον οποίο είχε προσκαλέσει στη συναυλία για τα 50 χρόνια του στη μουσική, αλλά δεν αποδέχθηκε την πρόσκληση. Η απώλεια του Πλέσσα αφήνει ένα μεγάλο κενό στον ελληνικό μουσικό χώρο, καθώς το έργο του θα συνεχίσει να εμπνέει και να συγκινεί τις επόμενες γενιές.
Πηγή: newsbomb.gr