Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε δέκα περιπτώσεις καρδιακής ανακοπής, λιγότερο από το 20% των παρευρισκομένων έχει τη δυνατότητα να προσφέρει καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ). Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό το ποσοστό μπορεί να είναι ακόμα πιο χαμηλό, φτάνοντας το 5%. Εάν καταφέρει κανείς να εκπαιδευτεί κατάλληλα, θα μπορέσει να σώσει πολλές ζωές από αιφνίδιες καρδιακές ανακοπές έξω από νοσοκομειακό περιβάλλον.
Για να αντιδράσουμε σωστά αν το θύμα δεν αντιδρά και δεν αναπνέει κανονικά (λιγότερες από 2 αναπνευστικές κινήσεις σε 10 δευτερόλεπτα), είναι κρίσιμο να κινηθούμε γρήγορα. Αρχικά, ελέγχουμε αν το άτομο ανταποκρίνεται, χτυπώντας ελαφρά τους ώμους του και ρωτώντας το αν είναι καλά. Αν δεν υπάρχει αντίδραση, πρέπει να ελέγξουμε την αναπνοή μας πλησιάζοντας το αυτί μας στο στόμα του και παρατηρώντας τον θώρακα για τυχόν αναπνευστικές κινήσεις.
Εφόσον διαπιστώσουμε ότι το θύμα δεν αναπνέει, καλούμε αμέσως τις Υπηρεσίες Έκτακτης Ανάγκης στους αριθμούς 166 και 112 και ξεκινάμε τη διαδικασία ΚΑΡΠΑ. Τοποθετούμε τα χέρια μας το ένα πάνω στο άλλο, στο κέντρο του θώρακα, και εφαρμόζουμε 30 θωρακικές συμπιέσεις, υπολογίζοντας περίπου 2 συμπιέσεις ανά δευτερόλεπτο. Ακολουθούν 2 αναπνοές διάσωσης με την τεχνική στόμα με στόμα. Αυτή η εναλλαγή εκτελείται έως ότου παρατηρήσουμε σημεία ζωής ή μέχρι να φτάσει το ασθενοφόρο.
Η διαδικασία ανάνηψης είναι παρόμοια και για τα παιδιά και τα βρέφη, με κάποιες διαφοροποιήσεις.
Πηγή: newsbomb.gr