Η στρατηγική του Ισραήλ περιλαμβάνει τη χρήση δυσανάλογης βίας. Στα τέλη του 2006, κατα την διάρκειας των εχθροπραξιών, οι ισραηλινές δυνάμεις αντέτειναν σφοδρές αεροπορικές επιθέσεις, στόχευοντας κέντρα ισχύος της Χεζμπολάχ στη Νταχίγια, καθώς και στις οικονομικές υποδομές του Λιβάνου. Σύμφωνα με τον Πολ Ρότζερς, καθηγητή ειρηνικών σπουδών, περίπου χίλιοι Λιβανέζοι πολίτες χάθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, με ένα τρίτο από αυτούς να είναι παιδιά. Καταστροφή υπέστησαν πόλεις και χωριά, με τις υποδομές να υφίστανται σοβαρές πλήξεις, συμπεριλαμβανομένων γεφυρών και σταθμών ηλεκτρικής ενέργειας.
Δύο χρόνια μετά, το Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ δημοσίευσε μια μελέτη για τη “Δυσανάλογη Δύναμη”, που προήγαγε το δόγμα Νταχίγια προτείνοντας στρατηγικές κατά της Χεζμπολάχ. Ο συγγραφέας, συνταγματάρχης Γκάμπριελ Σιμπόνι, τόνισε ότι οι επιθέσεις θα πρέπει να στοχεύουν στις αμυντικές δυνατότητες της Χεζμπολάχ ενώ αξίωσε τον περιορισμό των οικονομικών πόρων που στηρίζουν την οργάνωση. Αυτό συνιστά στην ουσία μια επίθεση στην οικονομία των πολιτών, με την σκοπό να υπογραμμίσει την αποφασιστικότητα του Ισραήλ να αποδυναμώσει τις δυνάμεις της Χεζμπολάχ.
Η επιδίωξη του Ισραήλ δεν περιορίζεται μόνο στην ήττα των αντιπάλων του, αλλά αποσκοπεί και στη δημιουργία ενός διαρκούς αποτρεπτικού αποτελέσματος μέσω της καταστροφής των κρατικών υποδομών και της οικονομικής στήριξης. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο στρατηγός Γκάντι Έιζενκοτ, ο επικεφαλής των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, ήταν υπεύθυνος για την εφαρμογή αυτής της στρατηγικής. Αποσύρθηκε το 2019 από τη θέση του επικεφαλής του γενικού επιτελείου του IDF, αλλά επανήλθε ως σύμβουλος στο υπουργικό συμβούλιο του Νετανιάχου. Η Νταχίγια, αναφορικά με τις στρατιωτικές δράσεις, αναδείχθηκε ως κεντρικό πεδίο εστιάσεως των ισραηλινών επιθέσεων, με την Χεζμπολάχ να αιφνιδιάζεται από την σφοδρότητα των βομβαρδισμών.
Πηγή: newsbomb.gr