Η κατασκευή καταφυγίων είναι υποχρεωτική σύμφωνα με το νόμο του 1951 για την πολιτική άμυνα, ο οποίος απαιτεί όλα τα κτίρια κατοικιών και βιομηχανικά κτίρια στο Ισραήλ να έχουν καταφύγια βομβών. Ωστόσο, δεν είναι ασυνήθιστο να μοιράζονται αρκετά νοικοκυριά ένα κοινό καταφύγιο. Στις παλαιότερες εποχές, οι σειρήνες ηχούσαν έως και 30 λεπτά πριν από την επίθεση, επιτρέποντας στους ανθρώπους να προλάβουν να πραγματοποιήσουν καθημερινές δραστηριότητες. Σήμερα, οι χρόνοι έχουν μειωθεί στα 15 έως 90 δευτερόλεπτα, ανάλογα με την τοποθεσία, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την κατασκευή ασφαλών δωματίων στα σπίτια.
Τα καταφύγια ποικίλλουν σε σχήματα και μεγέθη. Εκτός από τα παραδοσιακά υπόγεια καταφύγια, υπάρχουν γκαράζ που μπορούν να μετατραπούν σε πυρηνικά ασφαλή καταφύγια και νοσοκομεία που φιλοξενούν χιλιάδες ανθρώπους. Μικρότερα “mamads” ή ασφαλή δωμάτια σε ιδιωτικές κατοικίες είναι σχεδιασμένα να αντέχουν επιθέσεις με ρουκέτες και άλλα μη συμβατικά όπλα. Οι πολίτες εκμεταλλεύονται αυτά τα δωμάτια και για καθημερινές δραστηριότητες, καθώς ο σχεδιασμός τους τους επιτρέπει να περιλαμβάνουν γυμναστήρια και αίθουσες χορού.
Τα ασφαλή δωμάτια είναι εφοδιασμένα για να αντέχουν τουλάχιστον ένα τόνο εκρηκτικών σε απόσταση 15 μέτρων και διαθέτουν αεροστεγή εξαερισμό για περιπτώσεις χημικών ή βιολογικών επιθέσεων. Το κόστος κατασκευής αυτών των δωματίων κυμαίνεται από 30.500 έως 56.000 δολάρια. Ωστόσο, περίπου το 55% των ισραηλινών νοικοκυριών δεν έχουν ασφαλή δωμάτια, είτε λόγω του κόστους είτε λόγω έλλειψης χώρου.
Πηγή: newsbomb.gr