Ο ηθοποιός σε μια ειλικρινή εξομολόγηση αναφέρει πως θα μπορούσε να αποδώσει ευθύνες σε άλλους, όπως στους λογιστές του ή στη μάνατζέρ του, Mary Bregman, η οποία τον είχε τοποθετήσει σε φορολογικό «καταφύγιο». Ωστόσο, επισημαίνει ότι αν κατηγορούσε τον εαυτό του, θα έπρεπε να αναλάβει και την ευθύνη για τις επιλογές του.
Αναφέρει επίσης χαρακτηριστικά παραδείγματα της σπατάλης του, όπως η καταβολή 400.000 δολαρίων ετησίως για ένα σπίτι στο οποίο δεν διέμενε καν, η αγορά 16 κινητών τηλεφώνων και 23 αυτοκινήτων, χωρίς να γνωρίζει πού κατέληγαν αυτά τα χρήματα. «Είχα πενήντα εκατομμύρια δολάρια και μετά δεν είχα τίποτα», γράφει αναφερόμενος στην περιουσία του και στην απώλεια των χρημάτων του. «Δεν υπέγραφα καν τις δικές μου επιταγές – τις υπέγραψε ο λογιστής μου. Δεν παρακολουθούσα καθόλου ποιος πήρε τι».
Στα 70 του χρόνια, όπως σημειώνει, άρχισε να εργάζεται περισσότερο προκειμένου να αντιμετωπίσει τις οικονομικές του απώλειες. «Το “Jack and Jill” ήταν η πρώτη ταινία που έκανα μετά την απώλεια των χρημάτων μου. Για να είμαι ειλικρινής, το έκανα γιατί δεν είχα άλλη επιλογή. Ο Άνταμ Σάντλερ με ήθελε και με πλήρωσαν αρκετά γι’ αυτό», προσθέτει. Επίσης, πούλησε ένα από τα σπίτια του, έκανε διαφημίσεις για αυστραλιανή τηλεόραση και ξεκίνησε περιοδείες για σεμινάρια.
Πηγή: newsbomb.gr