Ο Καζαντζίδης έκανε λόγο για τη διάρκεια της σχέσης τους, εξηγώντας πως στην αρχή δεν είχαν τις πολλές υποχρεώσεις που αργότερα τους απομάκρυναν, και παραδέχθηκε πως αφοσιώθηκαν στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις σε βάρος των συναισθημάτων τους. «Κάναμε το κέφι μας μόνο, τα ψαρέματά μας, τις βόλτες μας… Όταν κατεβήκαμε στην Αθήνα, πέσανε όλοι οι συνθέτες πάνω μας».
Καθώς ο χρόνος προχωρούσε, ο Καζαντζίδης παραδέχεται ότι ο έρωτάς τους παραμελήθηκε. «Εγώ το παραδέχομαι… τα άφησα από τη μεριά μου. Τον παραμέλησα τον έρωτά μου». Αν και αναγνώρισε την προσωπική του ευθύνη, η συναισθηματική του κατάσταση μετά τον χωρισμό ήταν δραματική, με αποτέλεσμα να μπορέσει να βρει λίγο ησυχία μόνο όταν απομακρύνθηκε για λίγο από τον κόσμο. «Αυτό που με λύτρωσε κάπως ήταν η ύπαιθρος. Το ότι άλλαξα για λίγο περιβάλλον…».
Η θλίψη του όμως έμεινε μαζί του για αρκετούς μήνες, με τον ίδιο να αναφέρει ότι η εργασία του δεν ήταν ικανή να τον βοηθήσει να ξεχάσει. Τελικά, ο Καζαντζίδης βρήκε μια μορφή απελευθέρωσης στο παιχνίδι και το καζίνο, που τον βοήθησε να ξεφύγει από τα βάσανα της σκέψης του χωρισμού. «Η οριστική λύτρωσή μου ήταν το καζίνο. Αυτό ήταν που με λύτρωσε απ’ όλα, γι’ αυτό και το αγάπησα».
Πηγή: newsbomb.gr