Ο Πλέσσας δημιούργησε τη μελωδία, ο Παπαδόπουλος έγραψε τους στίχους, αλλά τους έλειπε ο κατάλληλος ερμηνευτής. Έτσι, ο Παπαδόπουλος πρότεινε να επισκεφθούν ένα νυχτερινό κέντρο, όπου είχε ακούσει τον Στράτο Διονυσίου, έναν εξαιρετικό λαϊκό τραγουδιστή. Ο Πλέσσας εντυπωσιάστηκε από την ερμηνεία του Διονυσίου και την επόμενη μέρα ορίστηκε ραντεβού για πρόβα του κομματιού «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου». Το κομμάτι αυτό, που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών με τον τίτλο από την άλλη πλευρά «Αγαπώ τα παλικάρια», σημείωσε μεγάλη επιτυχία και συνέβαλε στην αναγνώριση του Στράτου.
Λίγο αργότερα, το 1971, η επιτυχημένη συνεργασία συνεχίστηκε και στο θέατρο. Ο Πλέσσας έγραψε τη μουσική και τα τραγούδια για το έργο «Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσας», σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με τον Διονυσίου να ερμηνεύει το γνωστό «Όπως φεύγουν τα καράβια», σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου.
Οι επόμενες συνεργασίες τους περιλάμβαναν τέσσερα ακόμη κομμάτια για δύο δίσκους 45 στροφών, οι οποίοι περιλάμβαναν κομμάτια όπως τα «Αν είσαι φίλος με καρδιά» και «Τι σου φταίει το παιδί», καθώς και «Ένα βράδυ που θα πιω» και «Για μας βρέχει και χιονίζει».
Τρία χρόνια αργότερα, το 1974, κυκλοφόρησε ο δίσκος «Τα 12 του Στράτου», ο οποίος περιλάμβανε κομμάτια του Κώστα Βίρβου. Κατά την περίοδο της ηχογράφησης, το 1975, συνέβη και μία ιδιαίτερη ηχογράφηση στο κελί των φυλακών της Τίρυνθας, όπου ο Στράτος ηχογράφησε 12 τραγούδια σε στίχους του Κώστα Ρουβέλα. Το άλμπουμ «Πάλι μαζί μας» κυκλοφόρησε λίγο πριν από το Πάσχα του 1976, όταν ο Διονυσίου αποφυλακίστηκε.
Τον Οκτώβριο του 1977, το άλμπουμ «Αν ξαναζούσα» περιλάμβανε τα τελευταία τέσσερα κομμάτια της συνεργασίας τους, σε στίχους Θάνου Σοφού, με την ερμηνεία του Διονυσίου να ξεχωρίζει ιδιαίτερα.
Πηγή: newsbomb.gr